«Μέσα στο σκότος, το ψύχος και την σιωπή της νύκτας του κόσμου τούτου, ελπιδοφόρο προβάλλει σήμερα το μυστικό φως της θείας Αποκαλύψεως και διαχέεται παντού η θαλπωρή της θείας Παρουσίας, ότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιωάν. α΄,14).
Το μέγα τούτο και εξαίσιο γεγονός επαναφέρει στην ανθρώπινη μνήμη η μεγάλη των Χριστουγέννων εορτή και μας καλεί να συνοδεύσουμε τους αγγέλους, τους ποιμένες και τους μάγους στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, εκεί όπου επί Καίσαρος Αυγούστου γεννάται εκ της Παρθένου Μαρίας ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού και Σωτήρας του κόσμου…» γράφει στο Χριστουγεννιάτικο Μήνυμά του προς τον ιερό κλήρο και το χριστεπώνυμο πλήρωμα της ακριτικής του επαρχίας ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός.
Και συνεχίζει: «Το εξαιρετικό και μοναδικό αυτό γεγονός της Σαρκώσεως και της παρουσίας του Θεού «εν τω μέσω ημών» κυριαρχεί και κατευθύνει εν πολλοίς την ιστορία αυτού του κόσμου, αλλά και την προσωπική ζωή ενός εκάστου, διότι από την σχέση και την προσέγγισή μας προς αυτό εξαρτάται η πραγματική σωτηρία μας, ως προσώπων, ως οικογενειών, ως κοινωνιών, σύνολης της ανθρωπότητος.
Πράγματι, μέσα από τα αδιέξοδα, τις απειλές, την ανασφάλεια, τις συνεχώς διαψευδόμενες υποσχέσεις, το αίσθημα της γενικευμένης κατάπτωσης των αξιών και την καθολική κυριαρχία του ψεύδους, την αυξανόμενη βία και την εκμετάλλευση, την περιφρόνηση και την κακοποίηση της πίστης, τον εξανεμισμό των ελπίδων, που έχει προκαλέσει το καταρρέον πλέον κοσμικό σύστημα, η προτροπή του ιερού υμνωδού, «Χριστός γεννάται, δοξάσατε· Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε· Χριστός επί γης, υψώθητε», αντηχεί ως η μόνη αλήθεια και η μοναδική μας ελπίδα.
Για όλους αυτούς τους λόγους είναι ανάγκη εμείς, να δοξάσουμε τον Κύριο, ανάγκη να Τον συναντήσουμε, ανάγκη να υψωθούμε από τα γήινα, τα πρόσκαιρα και εφήμερα, ανάγκη να επιρρίψουμε πάνω Του όλες μας τις ελπίδες, ανάγκη να στραφούμε προς Αυτόν και μόνον, ως τον μοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή μας…
»Η μία και μοναδική λύση των προσωπικών αλλά και των κοινωνικών προβλημάτων και συμφορών, που βασανίζουν την ανθρωπότητα, είναι να αρνηθούμε τον εγωισμό, την ιδιοτέλεια, και την αδιαφορία μας για τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας.
Η ταπείνωση, αντίθετα που προβάλλει «ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη ανακλιθείς» Κύριός μας, είναι η αποκλειστική οδός της χαράς, της ειρήνης, της σωτηρίας. «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθήναι ημάς» (Πραξ. δ΄, 12).
Μακράν του Χριστού, η ζωή, παρά τις φαινομενικές κατακτήσεις και επιτυχίες της στο βάθος είναι τραγική. Χωρίς τον Χριστό κάθε προσπάθειά μας για καταξίωση, για κατάκτηση της ευτυχίας είναι μάταιη· το δε όνειρο της εσωτερικής γαλήνης του κόσμου και της ειρήνης γίνεται χίμαιρα…
Να γιατί επίκαιρο προβάλλει το μήνυμα της σημερινής εορτής των Χριστουγέννων στη ζωή μας! Ας αντισταθούμε στον θόρυβο και την σύγχυση των επιδιώξεών μας και κάτω από το Φως του Άστρου της Βηθλεέμ ας φωτίσουμε τα βάθη και τα μύχια της ψυχής μας και ας διερευνήσουμε τελικά που άραγε βαδίζουμε.
Με τον Χριστό προς την σωτηρία, την ειρήνη και την χαρά ή μακρυά Του και χωρίς Αυτόν με μόνο οδηγό το θέλημά μας, στην αμαρτία και στην φθορά, προς την απώλεια και τον θάνατο; Εάν συμβαίνη το δεύτερο, είναι η ώρα να αφυπνισθούμε. «…νυν γαρ εγγύτερον ημών η σωτηρία η ότε επιστεύσαμεν.
Η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν». ( Ρωμ. ιγ΄, 11-12). Ας βγούμε από το σκοτάδι του εγωισμού, των παθών, του μίσους και της αδικίας, ας αφήσουμε τη ζοφερή νύκτα της αμαρτίας. Ιδού ενώπιον μας λαμπρό προβάλλει το Άστρο της Βηθλεέμ και υπ’ αυτού οδηγούμενοι οι σοφοί Μάγοι πορεύονται προς το Φως το της γνώσεως.
Ας τους ακολουθήσουμε. Άνοιξαν οι ουρανοί και Άγγελοι Κυρίου ευαγγελίζονται χαράν μεγάλην, «ότι ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ, ος εστί Χριστός Κύριος»· πλήθος δε στρατιάς ουρανίου ψάλλουν το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία…»
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής των Χριστουγέννων ο Σεβασμιώτατος προέστη της Ευχαριστιακής Συνάξεως στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος, παρουσία των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Την δε προηγούμενη, παραμονή της εορτής των Χριστουγέννων το Επισκοπείο του Διδυμοτείχου πλημμύρισε από νεανικές φωνές, χαμόγελα και αισιοδοξία.
Τηρώντας το έθιμο πλήθος αντιπροσωπειών των στρατιωτικών σχηματισμών και μονάδων της περιοχής, ομάδες μαθητών από τα σχολεία της πόλεως και μικρών καλαντιστών προσήλθαν για να ψάλουν τα καθιερωμένα κάλαντα και άλλες χριστουγεννιάτικες μελωδίες, σκορπίζοντας ελπίδα και ευχές.
