Την Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε η Ιερατική Σύναξη του Οκτωβρίου, των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως. Είναι η δεύτερη Ιερατική Σύναξη του νέου εκκλησιαστικού έτους, 2024-2025﮲ η πρώτη ήταν το Θεολογικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου με το πολύ ενδιαφέρον θέμα: ««Η ανθρωπολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, προϋποθέσεις της Εκκλησιαστικής ζωής».
Ο Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος στην σύναξη του Οκτωβρίου, συνέχισε την θεματολογία που προηγουμένου έτους, αντλώντας το θέμα του από τις ποιμαντορικές Εγκυκλίους του αγίου Καλλινίκου, Μητροπολίτου Εδέσσης. Στην εισήγησή του παρουσίασε και ανέπτυξε τις ποιμαντικές απόψεις, συμβουλές και εντολές του Αγίου προς τους Ιερείς σχετικά με την τέλεση των ιερών Μυστηρίων και των ιερών Ακολουθιών.
Κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής είναι ο Ιερός Ναός και ο Ιερέας είναι ο προεστώς της εκκλησιαστικής κοινότητος. Ιερεύς είναι ο τελών θυσίες, είναι ο θύτης. Τα Μυστήρια που τελεί ο ορθόδοξος Ιερέας είναι «κρουνοί της θείας Χάριτος». Γι’ αυτό η τέλεση των Μυστηρίων πρέπει να γίνεται με προσοχή, ακόμη και σε πρακτικές λεπτομέρειες της τελετής των Μυστηρίων και των ιερών Ακολουθιών. Στις Εγκυκλίους του ο άγιος Καλλίνικος αναφέρεται σε πολλά τέτοια σημαντικά πρακτικά θέματα, τα οποία εκφράζουν την ευλάβεια του Ιερέα και συντελούν στην ορθή τέλεση των Μυστηρίων και των Ακολουθιών.
Δεν ασχολείται με την θεολογία των Μυστηρίων. Την θεωρεί δεδομένη. Στο Βάπτισμα, την «θύρα της Βασιλείας των του Θεού», όπως το χαρακτηρίζει, θέλει η κολυμβήθρα, το μυροδοχείο και όλα τα σκεύη να αστράφτουν. Θέλει την μέριμνα του Ιερέα για το όνομα (ένα μόνον) που θα πάρη το παιδί και τον ανάδοχο να είναι ορθόδοξος Χριστιανός, χωρίς διαβεβλημένο βίο, διότι θα είναι ο διδάσκαλος στην πίστη του νεοφωτίστου.
Στην θεία Λειτουργία θέλει τον Ιερέα να έχει αφ’ εσπέρας το πρόσφορο και το ανάμα που θα χρησιμοποιήση την άλλη μέρα στην θεία Λειτουργία. Διδάσκει και το πως πρέπει να παρασκευάζεται το πρόσφορο, το πως να είναι το αντιμήνσιο, που δεν πλένεται, πρέπει να είναι καθαρό, όχι φθαρμένο. Επισημαίνει το πως απαγγέλεται το «Σύμβολο της Πίστεως» και η «Κυριακή προσευχή» και το πως διαβάζεται ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο, επίσης στην τάξη που πρέπει να τηρείται κατά την θεία Κοινωνία και την διανομή του αντιδώρου.
Στις Εγκυκλίους του αναφέρεται στο μυστήριο του Γάμου, στον παράνυμφο, που πρέπει να είναι Χριστιανός ορθόδοξος χωρίς διαβεβλημένο βίο, επίσης στον εκκλησιασμό των μαθητών, στους ιερόπαιδες και στους ιεροψάλτες, με βάση το Πηδάλιο του αγίου Νικοδήμου. Γενικά, για όλα τα Μυστήρια και τις Ακολουθίες της Εκκλησίας δίνει συμβουλές στους Ιερείς γράφοντας: «επιθυμούμε, προτρέπουμε και αξιούμε» να τηρηθούν όσα τους γράφει.
Στις Εγκυκλίους αυτές φαίνεται ένας άγιος Επίσκοπος που έχει μεγάλο ζήλο για την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και διακρίνεται από ευλάβεια και φιλοκαλική – ησυχαστική παράδοση, την οποία προσπαθεί να μεταγγίση στους Ιερείς του.
Στο τέλος της Συνάξεως ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος αναφέρθηκε σε τρέχοντα διοικητικά θέματα.
